Ocean’six op andere tijden:

Ocean’six op andere tijden:

Een raar jaar is het als je competitiedrang of prestatiedrang hebt. Weinig te kiezen, veel uitgesteld of afgelast. Totdat er toch nog, wat verlaat, een elfstedenmarathon mogelijk blijkt. Volzalig en gretig stonden een aantal Iris leden gelijk de bootoptuiging bijeen te zoeken. Om het team vol te krijgen schroomden ze niet om de reserve-roeier truc toe te passen. Het zij ze vergeven, want enthousiasme hoort beloond te worden. Wat zijn de beperkingen onder Covidpressie?

Ten eerste het aantal roeiers, slechts 2 teams zijn toegestaan per boot en dat durven velen niet aan. Dus slechts een dikke tiental inschrijvingen en ruimte zat op de Leeuwarder graskade om voor elke boot een eigen “bubbel”gazon af te lijnen.

Ten tweede geen georganiseerde gezelligheid op het start- en finish-terrein. Jammer voor de massa-getrainde westerlingen, bijkomende bonus voor de rustzoekende Kor.

Ten derde geen stempelposten. Digitaal volgsysteem niet te diep onder in de boot stoppen, maakt dat organisatie en volgers de deelnemers schermscherp kunnen volgen.

Omdat er geen vrije dag na hemelvaart beschikbaar is in september en de nachten al behoorlijk langer zijn dan in het voorjaar, was besloten van zaterdag op zondag te roeien met starttijd 2 uur in de middag. Voor de reservisten leuk om etappes bij daglicht te zien. Sneek en IJlst doorkruisen op uitgaans-tijd is leuk voor ons en voor de stappers. Voor de nachtblinde stuurlieden was het wat lastiger omdat een aantal listige etappes nu in het donker genavigeerd moesten worden. Lichtloze boeien doken op het laatste moment op in het blikveld. Bruglichten waren daarentegen hinderlijk fel en maakten brughoogte moeilijk inschatbaar. De oevervegatatie op de Luts werd in de donkerte deze keer op bladgevoel gedetermineerd. Bramen voelen duidelijk anders aan dan koningsvaren en elzentakken.

Hoe was het? Wel – geweldig. Fenomenaal mooi weer, goede voorbereiding, twee soepel samenwerkend teams, voldoende duurconditie bij eenieder, zorgzame en accurate chauffeurs, weinig recreatieverkeer op het water, lekker klotsen op het Slotermeer, waterpoort gezien by night, mooie sterrenhemel, licht mistige zonsopkomst, lekker warm in de zon, geen materiaal pech, geen uitvallers, geen schade gevaren,

Wat was het resultaat? – Een kruisje gehaald, aan Dennis z’n schema voldaan, meer dan dat – een clubrecord gezet, de snelste houten boot in het veld, de eerste top-tien klassering, eco-stadsgrachten-boothuurders opgevoed, moe geworden – maar niet uitgeput, zin in de volgende keer.

Wie zijn de moedige volbrengers? Startteam-Paula, Menno en Ricardo. Finishteam – Dennis, Joost en Kor

Dank aan de voorbereiders en opbouwers, dank aan de chauffeurs, dank aan Ricardo voor de bus met inrichting. Dank ook aan de supporters (Rick, Nico en Annie, Alma, Jos (bij toeval) en Caroline), dank aan Laak/Grift voor botentransport, dank aan Wetterwille voor de organisatie en vooral ook dank aan Friesland om er mooi, weids en plaatselijk pittoresk bij te liggen.

September, 2021, Kor